Het thema van EJV dit jaar is Ik luister. Ik vroeg me af of de koning tijd zou willen maken om naar mij te luisteren, en dus schreef ik hem een brief. Ik wachtte op reactie, en die kreeg ik!
Helaas, koning Filip heeft geen tijd om naar mij te luisteren (en eerlijk gezegd had ik dat ook niet verwacht). Een koning heeft namelijk belangrijker werk te doen, stel je voor dat de koning tijd moet maken om met iedere burger af te spreken en koffie te drinken…
Baäl
In 1 Koningen lezen we het verhaal van de profeet Elia. Op een bepaald moment komt hij in een soort wedstrijd terecht met de profeten van Baäl. Ze gaan een offer brengen, elk aan hun eigen god, maar… ze steken het vuur niet aan. De god die het vuur zélf aansteekt is de enige echte God.
De profeten van Baäl beginnen in de ochtend, maar tegen de middag is er nog niets te zien. Elia begint hen wat te jennen en zelfs ronduit belachelijk te maken. “Misschien moeten jullie harder roepen”, “Is jullie god misschien op reis? Of aan het slapen”?, “Oei, jullie god lijkt wel met iets anders bezig te zijn…”.
De profeten van Baäl roepen steeds harder, ze verwonden zichzelf, ze dansen en schreeuwen, maar krijgen geen antwoord.
Elia
Het wordt avond en het begint al wat te schemeren. Elia roept de Israëlieten bij zich, hij bouwt een altaar met 12 stenen en maakt het offer klaar. Maar daar houdt hij het niet bij, hij laat ook nog geulen graven van 90 meter lang en daarna laat hij 12 kruiken water vullen en over het altaar gieten. De hele geul stond vol water en het altaar was drijfnat. Da’s lef hebben… Na Elia’s gespot met de profeten van Baäl gaat hij nu nóg een stapje verder.
Elia roept God aan en onmiddellijk schoot er vuur uit de hemel dat álles verteerde: het offervlees, het brandhout, de stenen(?!), het as en zelfs al het water in de geul! God luistert naar Elia! En wel op een heel duidelijke manier… Er komt letterlijk vuur uit de hemel.
Hoe zou Elia zich gevoeld hebben? Ongetwijfeld een geestelijk hoogtepunt! Misschien is dat herkenbaar? Zelf heb ik dit vaak als ik op kamp ben. Dat voelt God soms echt heel dichtbij. Dan lijkt het misschien wel net alsof er vuur uit de hemel komt en dat God echt naar je luistert. Zalig moment als God zo duidelijk dichtbij is!
En toch…
Na de spectaculaire gebedsverhoring van Elia geeft hij de opdracht om alle profeten van Baäl gevangen te nemen en te laten doden. Elia wordt bang. Hij vlucht voor zijn leven. Dezelfde Elia die vlak daarvoor de profeten van Baäl in hun gezicht uitlacht is hier plots niet meer zo dapper. In de binnenkamer van de ‘dappere’ Elia zit ook angst en twijfel. Hij vlucht weg, laat zelfs zijn knecht achter en gaat alleen de woestijn in, zo ver mogelijk weg van alles en iedereen.
Elia gaat er helemaal onderdoor, hij wil zelfs dood… Maar zelfs in die situatie komt God zelf bij Elia langs (je kan het stuk lezen in 1 Koningen 19:1-11). God luistert ook in het dal. Hij wil weten wat er met Elia aan de hand is en geeft tijd om zijn hart te luchten. God wordt niet bang of moedeloos van Elia’s donkere gedachten. Hij luistert. Hij wil hem bemoedigen om verder te gaan.
En wij?
We zijn misschien allemaal een beetje zoals Elia. Het ene moment staan we op een geestelijke bergtop en kunnen we de wereld aan, maar het volgende moment zitten we diep weggekropen in een grot. Hoe opgebouwd ik ook terugkom van een kamp of hoe heerlijk het ook voelt als God dichtbij is, vroeg of laat gaat het mis. Soms lijkt God helemaal niet zo dichtbij en ervaren we in de plaats daarvan strijd en zien we het niet meer zitten. Elia wou zelfs dood.
Maar ook als we weggekropen in onze grot zitten is God daar. Niet om ons terecht te wijzen, maar om te zeggen “Diede, wat doe je hier”. In de vrije Diede vertaling: “Ik luister”. En Hij wilt ons de kans geven om op krachten te komen, om ons verhaal te doen, ons hart te luchten en daarna weer door te kunnen.
Weet je nog mijn brief aan de koning?
Koning Filip had geen tijd voor mij, maar ik ken een Koning die wél tijd voor mij wilt maken. Die mij niet afwimpelt met een brief geschreven door een secretaresse. Meer nog: ik hoef zelfs geen brief te schrijven om te smeken voor een afspraak. Onze grote koning in de hemel heeft ALTIJD tijd voor ons. Hij wilt ALTIJD naar ons luisteren.
Wanneer we op een bergtop staan en we misschien indrukwekkende dingen meemaken samen met Hem, maar ook als we vlak daarna wegkruipen in onze grot en het allemaal niet meer zien zitten.
God zegt: “Ik luister”.
