Tijdens de paasvakantie ging voor de eerste keer het EJV Wereldkamp door. Een EJV kamp zoals je het gewend bent met een beetje extra. Want naast de kampactiviteiten trokken ze in de namiddagen op met de kinderen en tieners in het asielcentrum van Arendonk. Monika ging mee tijdens de afgelopen paasvakantie en deelt graag haar ervaringen.
Het Wereldkamp sprak me aan omdat ik niet alleen een goede tijd zou doorbrengen met vrienden, maar ook vluchtelingen zou kunnen helpen en veel zou bijleren. Ik heb er erg van genoten. Als je beseft dat dit het eerste wereldkamp was, dan was alles super goed voorbereid. Het programma was erg goed opgesteld; we hadden zowel tijd om te dienen, als voor bijbelstudie, maar ook om plezier te hebben. Er was op dit kamp geen afscheiding tussen leiders en deelnemers. We droegen allemaal verantwoordelijkheid voor wat er plaatsvond en dat maakte ons tot één hecht team waarin iedereen bereid was de ander te helpen.
Vertellen of laten zien
We hadden de unieke mogelijkheid om dagelijks een vluchtelingencentrum te bezoeken en daar een programma voor de kinderen te houden. Niet alle kinderen begrepen Nederlands of Engels en soms konden we enkel terugvallen op gebarentaal. Aanvankelijk vond ik dat erg jammer, omdat ik dacht: “Hoe kunnen we nu het evangelie vertellen? Hoe kunnen we hen vertellen over Gods liefde?” Maar de tweede dag begreep ik al dat we er niet zozeer waren om over Gods liefde te vertellen, maar om die liefde te tonen. De meeste kinderen waren afkomstig uit Afghanistan, ze waren opgegroeid tijdens de oorlog en hadden dat wat wij ‘een gewoon leven’ noemen nooit gezien. Daarom werd alles wat we voor hen deden, zelfs de meest eenvoudige spelletjes, ontvangen met laaiend enthousiasme en blijdschap. Ik ben heel blij dat we door een hele week met deze kinderen in het centrum te spelen en hen tijd te geven konden laten zien dat ieder van hen uniek, mooi en belangrijk is.
Toekomst
Voor mij persoonlijk waren de bijbelstudies en de momenten van “stille tijd” erg nuttig. De leiders van deze activiteiten waren allemaal zendelingen. Daarom waren alle studies en preken van mensen “in de bediening”. Heel enthousiast legden ze de bijbelgedeeltes uit, deelden hun eigen ervaring, en gaven ons zo veel interessante en nuttige informatie mee. Ik heb veel nieuwe dingen bijgeleerd over vluchtelingen en zendelingen. En nu, na het kamp, besef ik dat ik meer wil leren en vluchtelingen meer wil helpen. Ook wil ik blijven deelnemen aan dergelijke activiteiten.
Voel jij het ook kriebelen om net als Monika mee te gaan op Wereldkamp?
Reserveer 1-6 april 2024 alvast in je agenda!