Van compromissen naar overgave

Ik ben Lieven, 21 jaar en student Handelsingenieur aan de UHasselt. Daarnaast probeer ik, met vallen en opstaan, een volgeling van Jezus te zijn. In mijn vrije tijd skate ik en schrijf ik muziek, dat helpt me om mijn creativiteit en impulsieve kant een goede plek te geven. Ik ga naar Alive & Well, een charismatische kerk in Genk, waar ik het geluid doe en af en toe piano speel. Dit jaar volg ik ook enkele theologische vakken aan de ETF in Leuven, en bij Ichtus Hasselt mag ik als voorzitter mee richting geven aan de vereniging, onder leiding van Gods.

Het thema Vollenbak spreekt me enorm aan, omdat ik in mijn leven al een aantal grote keuzes heb gemaakt vanuit mijn geloof. Mijn relatie met God bepaalt hoe ik naar de wereld kijk en hoe ik daarin probeer te leven.

Mijn weg terug naar God

Ik heb niet altijd vollenbak met God geleefd. Ik groeide op in een evangelisch gezin met twee zussen en een broer. We gingen vroeger samen naar de kerk, maar door ruzies thuis verwaterde dat. Ik was zelf ook minder met geloof bezig, deels door de thuissituatie, deels door vrienden die me in een andere richting trokken. Op mijn zestiende begon ik opnieuw de Bijbel te lezen en ging ik samen met mijn papa op zoek naar een kerk. Tijdens een dienst in de kerk waar ik nu nog steeds ga, sprak een gastprediker midden in zijn preek opeens over mij. Hij profeteerde dat ik een radicale keuze voor God moest maken en niets me nog mocht tegenhouden om Zijn plan te volgen. Die woorden raakten me diep, want ik voelde Gods aanwezigheid en wist: dit is voor mij. Toch duurde het nog even voor ik echt die stap zette.

Vallen en opstaan in geloof

Ik leefde nog een tijd in compromis: ik ging nog feesten, bleef in dezelfde vriendengroep en probeerde vooral niet te zondigen, in plaats van dichter naar God toe te groeien. Het niet-zondigen werd bijna een afgod, ik probeerde alles op eigen kracht en als ik faalde, kwam de schaamte. Die schaamte zorgde net voor meer afstand tussen God en mij. Langzaam begon dat te veranderen. Ik kwam in contact met Ichtus, verbrak het contact met mijn oude vrienden en vond nieuwe mensen om mijn geloof mee te delen. Dat was geen makkelijke periode, ik voelde me vaak eenzaam, maar net toen begon ik God echt te zoeken in gebed. Tijdens een christelijke conferentie, Heart to Heart, maakte ik de belofte om twee weken lang elke dag een uur met God alleen te zijn. Die tijd heeft mijn leven compleet veranderd. Ik leerde God lief te hebben om wie Hij is, niet alleen om wat Hij voor mij doet. Sindsdien ervaar ik dat langdurige verandering van binnenuit komt, niet door eigen inspanning, maar door Zijn liefde.

Verdieping en gemeenschap

Ichtus en mijn kerk hebben daarbij een grote rol gespeeld. Bij Ichtus leerde ik samen met leeftijdsgenoten praten over geloof, bidden voor elkaar en ontdekken hoe we God kunnen dienen in onze studies en dagelijkse dingen. Ik mocht verantwoordelijkheden opnemen, bijbelstudies voorbereiden, lofprijs begeleiden, en zo groeien in geloof en leiderschap. In mijn kerk ben ik de enige jongere, maar ik word er omringd door oudere broers en zussen in Christus die me bemoedigen en inspireren. Met mijn voorganger heb ik een mentorschapsband waarin ik veel steun en wijsheid vind. Samen dienen we, bidden we en zien we hoe God werkt, zelfs door wonderen, zoals ik mocht meemaken tijdens een zendingsreis naar Servië.

Vollenbak voor Jezus vandaag

Mijn leven met God blijft met vallen en opstaan. Ik faal nog, zeg soms dingen waar ik spijt van heb, en word afgeleid door dingen die niet echt belangrijk zijn. Maar ik heb geleerd dat ik juist dan moet terugkeren naar Hem. Praten met mijn papa, vrienden of voorganger helpt me om niet in stilte te blijven worstelen. We hebben elkaar nodig als christenen. God zoeken is het begin van alles, tijd nemen om bij Hem te zijn, eerlijk te zijn, alles met Hem te delen. Dat is wat het voor mij betekent om vollenbak voor Jezus te gaan.